پلی مورفیسم g۲۶۷۷t/a ژن mdr۱ در کودکان مبتلا به لوسمی لنفوبلاستیک حاد

چکید ه   سابقه و هدف   مهمترین علت مقاومت دارویی، پمپ های وابسته به atp مانند mdr1 هستند که باعث خروج دارو از سلول ها می شوند. ژن mdr1 بسیار پلی مورفیک می باشد و به نظر می رسد این پلی مورفیسم ها بر روی بیان ژن و در نتیجه پاسخ به درمان مؤثر است. هدف از این مطالعه، بررسی پلی مورفیسم g2677t/a ژن mdr1 و ارتباط آن با پاسخ به درمان درکودکان مبتلا به لوسمی لنفوبلاستیک حاد بود.   مواد و روش ها   در این مطالعه توصیفی تحلیلی، پلی مورفیسم g2677t/a ژن mdr1 در 44 کودک مبتلا به لوسمی لنفوبلاستیک حاد و 40 فرد سالم توسط روش arms-pcr و هم چنین ارتباط این پلی مورفیسم با پاسخ به درمان نیز مورد بررسی قرار گرفت.   یافته ها   4/36% بیماران ژنوتیپ tt ،41% ژنوتیپ gt و 6/13% ژنوتیپ gg ، 5/4% ژنوتیپ ag ، 25/2% ژنوتیپ at و 25/2% ژنوتیپ aa داشتند. در حالی که در افراد نرمال 35% ژنوتیپ tt ، 5/37% ژنوتیپ gt ، 4% ژنوتیپ gg ، 5/7% ژنوتیپ ag ، 5% ژنوتیپ at و 5% ژنوتیپ aa دیده شد. گروه کنترل و بیماران از نظر فراوانی آلل ها و ژنوتیپ تفاوت معناداری با هم نداشتند. هم چنین بین دو گروه ژنوتیپ از نظر پاسخ به درمان نیز تفاوت معناداری دیده نشد.   نتیجه گیری   به نظر می رسد که بین پلی مورفیسم g2677t/a با پاسخ به درمان ارتباط وجود ندارد و نقش این پلی مورفیسم در بیان ژن mdr1 در لوسمی لنفوبلاستیک حاد کودکان و پاسخ به درمان مورد سؤال می باشد.